بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلام رفقا! سلام بچه شیعه ها! سلام بچه حزب اللهی ها!
یه سلام به اندازه غربت امامانمون! خیلی بزرگه؟! نه؟! خیلی زیاده؟! نه؟!
آره داداش من! خیلی بزرگه! آره خواهر من! خیلی بزرگه!
ببین کشش نمی دم! رک و راست بگم! قرار شد این درد دل ساده باشه دیگه؟ پس منم قلمبه سلمبه حرف نمی زنم! راحت راحت می گم!
یه سری آدم بودیم؛ یه سری بچه شیعه بودیم؛ نشستیم فکر کردیم گفتیم چی کار کنیم که اماممون از این غربت در بیاد!
اولش به این رسیدیم:
آهااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااای جوووووون! اماممون رو من و تو غریب کردیم! میگی نه؟ خوب پس جواب بده دیگه:
خداییش چند تامون می دونیم کدوم تیم به لیگ برتر صعود کرد؟
حالا چند تامون می دونیم امام هادی (علیه السلام) کی به دنیا اومدن؟
چند تامون شماره همه بازیکن های بزرگ رو حفظیم؟
حالا چندتامون می دونیم امام زمان چندساله دنبال 313 تا مرده؟
من و تو غریبشون کردیم دیگه!! نه؟!
به هر حال گفتیم دیگه بسه! دیگه هرچی داریم فداشون می کنیم! اما... فکر کردیم دیدیم تنها چیزی که داریم یه وبلاگه با 40 - 50 تا بازدید. گفتیم وقف آقا! آقا امام هادی(علیه السلام) رو می گم!
چرا؟ می پرسی چرا؟
فک می کنی یه هفته از امام هادی(علیه السلام) نوشتیم دشمن ترسید؟؟! نه خیر!! ولی یه چیزیو فهمید! می دونی چیو؟
"به مقدسات شیعه ها توهین می کنیم! یک هفته، ده روز داغ میشن و فوقش یه کشته هم می دیم والسلام! خوب پس!! خیلی هم اذیت اینا ضرری برامون نداره"
خوب! حالا چی؟ تصمیم ما می دونی چیه؟ این قضیه رو ول نمی کنیم! اینقدر میریم و تنور بحث رو داغ نگه می داریم تا بفهمن عرصه سیمرغ جولانگه مگس نیست!
خداییش همه مون بسیج شیم دیگه هیچ غلطی نمی تونن بکنند ها! از ما گفتن بود.
فقط بگم: اماممون ارزش 10 روز وقف یه وبلاگ رو داره!
ته حرفم اینه! می خوایم دهه بگیریم!
دهه پاسداری از حریم امامت و ولایت. با محوریت حضرت علی النقی الهادی(علیه السلام)
اگه هستی تو نظرات اعلام کن! برنامه واست خیـــــــــلی دارم! تازه اول کاره.
